Wat een wonder ben je toch
Zo uniek gemaakt
Je eigen manier van spelen en lachen
Dat telkens weer mijn hartje raakt
Je hebt soms je kuren en streken
En dan ben ik weleens boos
Maar lang duurt het niet
Want mijn liefde voor jou doet mijn boosheid verbleken
Je bent mijn beste vriend,
Mijn enige toeverlaat
Je bent mijn grootste troost
Als mijn wereld instorten gaat
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten